Ons idee

Voor het minikeuze project hebben wij gekozen om een creatieve spelletjes dag te organiseren voor groep 6. Dit hebben wij gedaan omdat wij vinden dat tegenwoordig kinderen veel minder creatieve activiteiten doen in hun vrije tijd zoals tekenen of een boek lezen. Daarom vonden wij dit een effectieve manier om kinderen creatief te laten samenwerken. Ook bieden wij op het Caland lyceum het Technasium aan. Dit is een vo opleiding waar je in groepjes van 4 zit. Hierbij krijg je een probleem van een bedrijf waarbij je het probleem moet analyseren en oplossen. Dit geeft jou de kans om op een creatieve manier te samenwerken.

De spelletjes/ opdrachten dat wij gaan doen zijn;

- De spaghetti/ marshallow toren

Het marshmallow en spaghetti spel is een opdracht waarbij het gaat om samenwerking, communicatie en creatieve denkwijze. De bedoeling van het spel is dat de kinderen in teams worden opgesplits. Hoe werkt het spel? Alle teams krijgen spekjes en spaghetti stokjes hiermee moeten zij in 20 minuten de langste toren bouwen. Wiens toren aan het einde nog recht op staat en het langste is heeft gewonnen.

- School van de toekomst

School van de toekomst is een opdracht waar een groep van 3-4 kinderen een ontwerp maakt van hoe in hen ogen een school eruit ziet over 15 jaar. Als dat klaar is pitchen ze kort (30sec tot 1minuutontwerp. Hieruit kiezen we de winnende groep. Deze opdracht doe wij ook op het Calandlyceum, genaamd Discovery. 

- Levende tafel

De volgende oefening gaat over vertrouwen. Want ook al ken je elkaar goed, je moet elkaar ook kunnen vertrouwen. En, niet geheel onbelangrijk, je moet jezelf vertrouwen. Iedereen gaat in een kring op een stoel zitten, een kwartslag gedraaid met de benen naar links. Vervolgens ga je op de benen van je achterbuurman/-vrouw liggen en krijg je het hoofd van je voorbuurman/-vrouw op je eigen benen. Makkie, lekker liggen. Te makkelijk natuurlijk, want die stoel waar je net nog op zat, wordt nu onder iedereen vandaan getrokken. Wat blijkt? Het is niet zo zwaar als het lijkt. Omdat iedereen op elkaar steunt, blijft de living table goed staan<br>

Hierbij is dus veel samenwerking, creativiteit en vertrouwen vereist. Deze boodschap willen wij ook dus doorgeven aan groep 6. Onze grootste doelen zijn dus om kinderen meer out of the box te laten denken en we willen dat ze beseffen dat ze ook geamuseerd kunnen worden door middel van creatieve denk spelletjes en niet door achter een scherm te zitten. 

Plan van aanpak 

Wij gaan 16 juni naar de Vlaamse Reus om er een creatieve spelletjes dag te organiseren

Dit willen wij doen met kinderen van groep 6 en 7. Ons plan van aanpak dat wij rond 8:15 uur naar de Vlaamse Reus gaan en daar alles klaar te leggen. Rond half 9 beginnen wij met onze spelletjes dag.

We beginnen met een korte introductie over wat wij 16 juni willen doen en wat daar het doel van is. Als eerst doen we het marshmallow/spaghetti spel daarna school van de toekomst en als laatst levende tafel.

Proces

Wij hadden 3 onderdelen gedaan, 1 daarvan was de spaghetti en marshmallow challenge. Hier gingen de kinderen in groepjes van vier de langste toren bouwen. Hierbij ging het dus echt om samenwerking en inzicht. Elk groepje had een andere tactiek. De ene ging gelijk bouwen en de andere ging weer eerst een plan verzinnen. De meeste groepjes probeerde ook zo hoog mogelijk te bouwen, dit was natuurlijk erg riskant aangezien de torens steeds onstabieler worden. Een ander groepje speelde weer erg veilig en stopte onmiddellijk wanneer zij merkten dat de toren onstabiel werd. De langste toren was 60cm. Wij hebben ook gemerkt dat hoe jonger de kinderen zijn hoe effectiever ze werken. Wij hadden dit namelijk ook met onze klas gedaan en dat ging niet zo goed als bij hun. Wij merkten ook dat de kinderen veel minder bang waren om te falen. Het verschil tussen de basisschoolleerlingen en ons was dat wat wij veel meer gingen nadenken en met een plan probeerde op te komen terwijl de meeste van hen in tegendeel juist gelijk gingen bouwen. Dit had een succesvolle uitkomst. Onze hoogste toren was 35cm en die van hun dus 60cm

- School van de toekomst

Bij de workshop die wij gegeven hebben op basisschool de Vlaamse Reus, hebben we ook en deel

van de Diskoffery les gegeven. We lieten de kinderen groepen vormen van 4-5 kinderen per groep

en we hebben ze de opdracht uitgelegd. De opdracht was om in en halfuur een school te ontwerpen

zoals ze dachten dat het eruit zou zien in het jaar 2050. We kregen direct vragen over de opdracht,

'Mag je het ook in je eentje doen?' 'Moet het serieus zijn of mag je je fantasie gebruiken?'. We

vertelden ze dat het en samenwerkingsopdracht is en dat het wel echt samen gedaan moet worden,

wat uiteindelijk ook relatief goed kwam, maar hoe de tekening eruit kwam te zien konden ze

helemaal zelf kiezen. We hebben ook een proefje uitgevoerd, bij onze eerste klas, vertelden we pas

nadat ze klaar waren met tekenen dat ze het voor de klas moesten presenteren. En bij de tweede

klas vertelden we het tijdens de uitleg. We hebben gemerkt dat de groepen van de tweede klas graag

een komische tekening wilden maken om de klasgenoten an het lachen te krijgen, wat ook prima

gelukt is. Wel hebben we opgemerkt dat er en paar positive en wat minder positive uitblinkers

waren in de klas, sommigen deden zeer actief mee, en de anderen wat minder en hingen maar in hun

stoel. Hoewel wij niet zo lang van de basisschool af zijn, zien we toch ook grote verschillen tussen ons

en de groepen 6 in kwestie. Hierbuiten waren de resultaten allemaal heel mooi en was het plezant te

zien hoe ze eraan werkten.

- Levende tafel

De bedoeling van de opdracht ' De levende tafel' was vrij simpel. In eerste instantie was dit simpelweg een leuk een plezierig eindspel, niet alleen voor de leerlingen maar voor ons en de docenten zelf ook. Verder wilden wij ook het vertrouwen tussen de leerlingen in groepsverband versterken. Wij willen namelijk een voorproefje geven van wat de belangrijkste pilaren zijn onderling een goed o&o groepje. Vertrouwen is daar een erg grote pilaar van. Wij lieten de kinderen zelf teams maken van vier. Hierbij ging ieder van onze team (Nisrine, Nihal, Iman en Duahan) een team begeleiden. Natuurlijk hebben wij eerst de kinderen uitgelegd dat het erg belangrijk is om goed op elkaar te steunen, want we willen niemand bezeren. De kinderen hadden een erg sterke band met elkaar waardoor dit soepel en leuk verliep. Na afloop was iedereen tevreden, en waren de leerlingen erg enthousiast. (Uiteraard konden we niet veel foto's maken in verband met de privacy schending.)